Autoimmune Disease:

بیماری خود ایمنی:

بسیاری از اختلالات پوستی وجود دارد که به نسبت شدت آن‌ها از علائم ساده‌ی سوزش و خارش تقسیم بندی شده تا به شرایط جدی و تهدید کننده برسد.

این شرایط جدی و حاد شامل همه‌ی انواع پمفیگوس و پمفیگوئید(Pemphigus & Pemphigoid)  ، درماتیت هرپتیفورم(Dermatitis herpetiformis ) ، واسکولیت (Vasculitis)، لوپوس اریتماتوز(Lupus erythematosus)، درماتومیوزیت(Dermatomyositis) ، اسکلرودرمی(Scleroderma) و سایر موارد بوده، این بیماری‌ها به عنوان بیماری‌های خود ایمنی شناخته می‌شوند.

توضیحی که در مورد بیماری‌های خود ایمنی می‌توان داد این است که سیستم ایمنی بدن به اشتباه با با بافت‌های بدن مبارزه کرده که سبب آسیب به پوست و سایر بافت‌ها می‌شود. برخی از این موارد تنها بر روی پوست و موارد دیگر بر پوست و اندام‌های داخلی بدن اثر می‌گذارد.

علل وفاکتورهای قابل پیش بینی بیماری‌های خود ایمنی به خوبی یافت نشده و هم‌چنان توسط سازمان NIH در حال بررسی و مطالعه می‌باشند. این بیماری‌ها پیچیده بوده و به درمانی تخصصی توسط پزشکان متخصص در ایمونودرماتولوژی (Immunodermatology) نیاز دارند.

یکی از بیماری ‌های خود ایمنی شایع پوست، پسوریازیس (psoriasis)  می‌باشد که ناشی از فعالیت بیش از حد سلول‌های پوستی بوده، به این صورت که سلول‌های جدید پوست بیش از حد تولید می‌شوند، این در حالی است که سرعت از بین رفتن سلول‌های قدیمی پایین‌تر از سرعت تولید سلول‌های جدید می‌باشد. در نتیجه سلول ‌های پوستی روی هم انباشته شده و منجر به تولید فلس‌های نقره‌ای رنگ روی پوست می‌گردد. این علائم بیشتر روی زانو، آرنج، کمر و پوست سر نمایان می‌شود.

آلوپسی آره آتا: یکی از بیماری‌های خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به فولیکول مو حمله می‌کند، و منجر به تاسی نقطه‌ای یا سکه‌ای در پوست سر می‌شود. این بیماری هم مانند سایر بیماری‌های خود ایمنی غیر قابل پیش بینی بوده، متخصصان می‌توانند با تجویز کورتیکواستروئید‌ها علائم این بیماری را کنترل کنند.

ویتیلیگو: ویتیلیگو یک اختلال خود ایمنی در تولید رنگدانه است، که منجر به ایجاد لکه‌هایی سفید در نواحی مختلف پوست می‌شود. مویی که در نواحی مبتلا به ویتیلیگو رشد می‌کند، معمولا سفید می‌شود.

اگرچه علت این بیماری نیز هم چون سایر بیماری‌های خود ایمنی نا شناخته است، اما تئوری محققان گویای آن است که بدن فرد آنتی بادی‌هایی تولید می‌کند که ملانوسیت‌های بدن (سلول‌هایی که رنگدانه تولید می‌کنند) خودشان را تخریب می‌کنند، تئوری دیگر آن است که ملانوسیت‌ها خود به خود تخریب می‌شوند. گزارشات دیگری حاکی از آن بوده که  آفتاب سوختگی یا فشار روحی باعث بروز ویتیلیگو می‌شود.

درماتومیوزیت: این بیمار نیز به عنوان یکی از بیماری‌های خود ایمنی شناخته می‌شود که اطفال و بزرگسالان را درگیر می‌کند. این بیماری باعث التهاب بافت هم‌بند شده و تغییرات تخریبی در عضلات و پوست ایجاد می‌کند. این بیماری التهابی، باعث خارش پوست شده و بر نواحی از پوست مانند: صورت، پلک، شانه‌ها، قفسه سینه و اطراف پنجه ظاهر می‌شود.

از علائم دیگر بیماری درماتومیوزیت می‌توان به ضعف عضلانی و تنگی نفس اشاره کرد.

لازم به ذکر است که علل بروز این اختلالات در دستگاه ایمنی بدن مشخص نشده است با این حال، ممکن است بر اثر تولید نا به جا و نا مناسب پادتن‌هایی باشد که علیه پروتئین‌های سلول‌های بدن به وجود می‌آیند. ژنتیک و استرس نیز از مهم‌ترین عوامل بروز این بیماری‌ها است.

​